Het echte leven is begonnen!
Door: Miranda
Blijf op de hoogte en volg Miranda
29 April 2017 | Duitsland, Köln-Porz
Dat het echte unileven inmiddels in volle gang is, hebben jullie waarschijnlijk wel kunnen merken, aangezien ik pas nu weer iets schrijf. Maar dit weekend heb ik een lekker lang weekend, namelijk van gistermiddag tot woensdagmorgen, aangezien het maandag Dag van de Arbeid is en ik dinsdags altijd vrij heb. Ja, je leest het goed: op de Dag van de Arbeid wordt er hier niet gewerkt.
Maar vervelen hoef ik me niet, want vanuit de kerk wordt er op deze dag een jeugdbijeenkomst in Aschaffenburg georganiseerd, waar de jeugd vanaf 13 jaar van zo’n 60 gemeenten naartoe komt.
Op zondag 9 april was het super lekker weer en ben ik dus op de fiets naar de kerk gegaan. Bij ons heel gebruikelijk, hier iets bijzonders. En drie kwartier heen en ook weer terug fietsen, dat vonden velen een bijzonder sportieve prestatie, dus ik heb ze maar uitgelegd dat zo’n afstand voor mij heel normaal is (oké, meestal niet op zondag dan, maar wel doordeweeks). Toen ik er ook nog bij zei, dat wij bij de kerk geen parkeerplaats maar wél een fietsenstalling hebben was het karakteristieke beeld van ons Hollanders natuurlijk weer compleet.
Omdat ik geen zin had om het ritje twee keer te maken (zo sportief ben ik dus blijkbaar toch niet), heb ik de tijd tussen de twee kerkdiensten gebruikt om een prachtige wandeling te maken en langs een beekje te genieten van de zondagsrust. Daar kwam ik nog een kudde schapen met hun herder en hond tegen (zie foto).
Van 10 t/m 14 april hadden we introductieweek, maar die bestond slechts uit twee verplichte activiteiten: een infobijeenkomst op dinsdag en een stadsrondleiding op donderdag. De infobijeenkomst was uitermate efficiënt: we hebben er een uur en een kwartier gezeten maar ik heb slechts 8 regels aan nieuwe informatie opgeschreven. De bijeenkomst was als ‘zeer belangrijk’ aangekondigd maar dat bleek dus nogal mee te vallen; de meeste informatie hadden we allang via de website of de mail gekregen. Daarnaast moest je alles dubbel aanhoren: één keer in het Engels en één keer in het Duits (in plaats van de groepen op te splitsen…).
De stadsrondleiding op donderdag was in ieder geval een stuk interessanter. We hebben veel over de geschiedenis van Keulen gezien en geleerd. Wist je bijvoorbeeld, dat ‘Kölsch Wasser’ (bij ons beter bekend als ‘O de Klonje’ ;) ) oorspronkelijk bedoeld was om op te drinken? En dat er op het dak van de Dom nog steeds een hakenkruis te zien is…? :o
Het Paasweekend was ik uitgenodigd bij mijn vriendin Ruth. Daar ben ik van donderdagavond tot maandag geweest.
Op donderdagavond hadden we een Avondmaalsdienst, omdat de Heere Jezus het Avondmaal op de dag voor Zijn sterven heeft ingesteld. Dit was erg bijzonder om mee te maken en te vieren.
Bij ons ga je naar voren als je deelneemt, maar hier gaat iedereen, die aan het Avondmaal wil deelnemen, staan. Terwijl er gezongen wordt, delen de broeders het brood uit. Degenen die het ontvangen hebben gaan weer zitten. Daarna gebeurt hetzelfde met de wijn. Alle leden van de gemeente nemen in principe aan het Avondmaal deel. Ik vond het heel mooi en word er nog steeds stil van als ik eraan terugdenk, om zo met de wereldwijde Kerk van God te mogen gedenken dat Jezus Zijn lichaam heeft laten verbreken en Zijn bloed vergoten heeft, om ónze straf, schuld en zonde te dragen.
Goede Vrijdag is hier een officiële feestdag waarop iedereen vrij heeft en de winkels dicht zijn. De Goede Vrijdagdiensten zijn hier dan ook overal ’s morgens. Samen met de Duitsers vind ik het eigenlijk onbegrijpelijk, dat in Nederland op één van de belangrijkste christelijke feestdagen het leven gewoon in volle gang doorgaat.
Deze dienst was, net als die van de avond ervoor, een ingetogen dienst, maar tóch was het feest, omdat door Jezus’ sterven de dood is overwonnen!
Op Pasen mocht deze jubelende overwinningstoon voluit klinken en hebben we gevierd, dat de Heer is opgestaan! In de nacht van zaterdag op zondag hebben wij als jongeren deze boodschap voor de deur van een groot deel van de gemeenteleden gezongen. Aan het eind van het lied zeiden we dan: “Der Herr ist auferstanden!” Als de mensen nog wakker waren, dan zeiden ze als antwoord: “Wahrhaftig auferstanden!”
Ook op Paasmorgen hebben we elkaar op deze manier begroet. De Paasdiensten waren echt feestelijk.
Op Tweede Paasdag hadden we aansluitend aan de dienst een barbecue met de JV en de -16. Heerlijk om de dag zo met elkaar door te brengen. Gelukkig was het ook lekker weer zodat we ook buiten konden volleyballen.
Ik had ook nog een lekker stukje Hollandse kaas meegenomen en ze vroegen zich af wat voor kaas dat toch was. Ik antwoordde dat het hele gewone Goudse kaas was. “Maar deze is veel pittiger.” “Ja,” zei ik, “maar dit is ook échte kaas en geen plastic rommel uit de supermarkt!”
Voor één iemand moest ik trouwens een kilo Nederlandse kaas meenemen. Dus blijkbaar vinden sommige Duitsers zelf toch ook wel dat hun kaas nergens naar smaakt.
Vorige week zaterdag kon ik al aan het verzoek van bovengenoemde persoon voldoen, aangezien ik toen even een uitstapje naar Nederland heb gemaakt om te helpen bij de maandelijkse kinderclub in Kerkrade. Ondanks dat ik in het buitenland woon, ben ik op dit moment degene die daar het dichtstbij woon. Dankzij mijn semesterticket kon ik er zelfs gratis naartoe, iemand haalde mij op bij het laatste station in Duitsland, wat maar 10 minuten bij de kinderclub vandaan is.
Met dit semesterticket kan ik in heel Noordrijn-Westfalen gratis gebruik maken van alle regionale treinen en binnen Keulen van al het openbaar vervoer, ook in het weekend. Ideaal dus, hoewel ik tot nu toe slechts 1 keer gebruik van heb gemaakt. Mijn ‘Hollandrad’ (omafiets) is namelijk mijn trouwe groene stalen ros. :)
Het fietsen is hier trouwens (net als destijds in Hildesheim) echt een chaos: soms moet je op de weg fietsen, soms op de stoep, soms op een fietspad. Maar dan ineens houdt het fietspad op en moet je weer de weg op bonken. Sorry Thamar, maar je fietsie is er niet op vooruit gegaan sinds ik hier woon.;)
Het vervelendste is nog dat je vaak een gedeeld voet-/fietspad hebt en je dan als fietser tussen alle voetgangers door moet sjezen. Alhoewel, ook als je wél een ‘echt’ fietspad hebt, lopen ze nog zo zonder op of om te kijken ineens midden op het fietspad. (Bijna)aanrijdingen behoren hier dan ook tot het ‘normale’ dagelijkse leven. Dus als je dacht dat Amsterdam een chaos was: het kan altijd nog een tandje erger.
Ook met de auto moet je drommels goed oppassen, want als jij groen hebt, dan hebben minstens nog drie andere weggebruikers dat ook. Sensors zijn ook vrij spaarzaam heb ik gemerkt, het kan gerust gebeuren dat je ’s avonds laat een paar minuten voor een rood stoplicht staat terwijl er verder geen kip te bekennen is.
Conclusie: met die ‘Ordentlichkeit’ van onze oosterburen valt het in het verkeer in ieder geval erg mee. Of tegen, beter gezegd.
De lessen op de uni zijn inmiddels twee weken aan de gang. De eerder genoemde vakken ben ik uiteindelijk allemaal blijven volgen. Ik vind ze eigenlijk allemaal erg interessant (oké, het ene vak natuurlijk nog nét iets interessanter dan het andere). Om mijn punten te halen moet ik voor sommige vakken aan het eind een toets maken, maar ik moet ook een paar keer een presentatie houden en voor één vak een werkstuk schrijven. De docenten zijn heel relaxed, bij één vak bijvoorbeeld is de toets eigenlijk op 1 augustus, maar toen ik aangaf dat ik dan alweer terug in Nederland hoop te zijn, was het geen probleem om hem eerder of misschien zelfs mondeling te maken. Dat betekent dat ik dan dus gewoon de hele week in Kerkrade kan zijn en niet weer even terug moet voor een toets. :)
Studeren in Duitsland betekende trouwens helaas ook dat ik voor het eerst in mijn leven op koningsdag ‘gewoon’ in de schoolbanken zat. En zelfs in mijn pauze kon ik het koningsdagprogramma met dank aan de auteursrechten niet eens live meebeleven. Toch wel een beetje jammer.
Mijn hospita is woensdag trouwens naar haar moeder in Oekraïne gegaan en hoopt daar een paar maanden te blijven. Ik heb het hele appartement nu dus voor mezelf, en dat voor een spotprijsje. :) Wie op bezoek wil komen, is van harte welkom!
Volgend weekend hoop ik trouwens weer in Nederland te zijn i.v.m. het huwelijksjubileum van mijn oom en tante. Dus wie weet, tot gauw!
Maar vervelen hoef ik me niet, want vanuit de kerk wordt er op deze dag een jeugdbijeenkomst in Aschaffenburg georganiseerd, waar de jeugd vanaf 13 jaar van zo’n 60 gemeenten naartoe komt.
Op zondag 9 april was het super lekker weer en ben ik dus op de fiets naar de kerk gegaan. Bij ons heel gebruikelijk, hier iets bijzonders. En drie kwartier heen en ook weer terug fietsen, dat vonden velen een bijzonder sportieve prestatie, dus ik heb ze maar uitgelegd dat zo’n afstand voor mij heel normaal is (oké, meestal niet op zondag dan, maar wel doordeweeks). Toen ik er ook nog bij zei, dat wij bij de kerk geen parkeerplaats maar wél een fietsenstalling hebben was het karakteristieke beeld van ons Hollanders natuurlijk weer compleet.
Omdat ik geen zin had om het ritje twee keer te maken (zo sportief ben ik dus blijkbaar toch niet), heb ik de tijd tussen de twee kerkdiensten gebruikt om een prachtige wandeling te maken en langs een beekje te genieten van de zondagsrust. Daar kwam ik nog een kudde schapen met hun herder en hond tegen (zie foto).
Van 10 t/m 14 april hadden we introductieweek, maar die bestond slechts uit twee verplichte activiteiten: een infobijeenkomst op dinsdag en een stadsrondleiding op donderdag. De infobijeenkomst was uitermate efficiënt: we hebben er een uur en een kwartier gezeten maar ik heb slechts 8 regels aan nieuwe informatie opgeschreven. De bijeenkomst was als ‘zeer belangrijk’ aangekondigd maar dat bleek dus nogal mee te vallen; de meeste informatie hadden we allang via de website of de mail gekregen. Daarnaast moest je alles dubbel aanhoren: één keer in het Engels en één keer in het Duits (in plaats van de groepen op te splitsen…).
De stadsrondleiding op donderdag was in ieder geval een stuk interessanter. We hebben veel over de geschiedenis van Keulen gezien en geleerd. Wist je bijvoorbeeld, dat ‘Kölsch Wasser’ (bij ons beter bekend als ‘O de Klonje’ ;) ) oorspronkelijk bedoeld was om op te drinken? En dat er op het dak van de Dom nog steeds een hakenkruis te zien is…? :o
Het Paasweekend was ik uitgenodigd bij mijn vriendin Ruth. Daar ben ik van donderdagavond tot maandag geweest.
Op donderdagavond hadden we een Avondmaalsdienst, omdat de Heere Jezus het Avondmaal op de dag voor Zijn sterven heeft ingesteld. Dit was erg bijzonder om mee te maken en te vieren.
Bij ons ga je naar voren als je deelneemt, maar hier gaat iedereen, die aan het Avondmaal wil deelnemen, staan. Terwijl er gezongen wordt, delen de broeders het brood uit. Degenen die het ontvangen hebben gaan weer zitten. Daarna gebeurt hetzelfde met de wijn. Alle leden van de gemeente nemen in principe aan het Avondmaal deel. Ik vond het heel mooi en word er nog steeds stil van als ik eraan terugdenk, om zo met de wereldwijde Kerk van God te mogen gedenken dat Jezus Zijn lichaam heeft laten verbreken en Zijn bloed vergoten heeft, om ónze straf, schuld en zonde te dragen.
Goede Vrijdag is hier een officiële feestdag waarop iedereen vrij heeft en de winkels dicht zijn. De Goede Vrijdagdiensten zijn hier dan ook overal ’s morgens. Samen met de Duitsers vind ik het eigenlijk onbegrijpelijk, dat in Nederland op één van de belangrijkste christelijke feestdagen het leven gewoon in volle gang doorgaat.
Deze dienst was, net als die van de avond ervoor, een ingetogen dienst, maar tóch was het feest, omdat door Jezus’ sterven de dood is overwonnen!
Op Pasen mocht deze jubelende overwinningstoon voluit klinken en hebben we gevierd, dat de Heer is opgestaan! In de nacht van zaterdag op zondag hebben wij als jongeren deze boodschap voor de deur van een groot deel van de gemeenteleden gezongen. Aan het eind van het lied zeiden we dan: “Der Herr ist auferstanden!” Als de mensen nog wakker waren, dan zeiden ze als antwoord: “Wahrhaftig auferstanden!”
Ook op Paasmorgen hebben we elkaar op deze manier begroet. De Paasdiensten waren echt feestelijk.
Op Tweede Paasdag hadden we aansluitend aan de dienst een barbecue met de JV en de -16. Heerlijk om de dag zo met elkaar door te brengen. Gelukkig was het ook lekker weer zodat we ook buiten konden volleyballen.
Ik had ook nog een lekker stukje Hollandse kaas meegenomen en ze vroegen zich af wat voor kaas dat toch was. Ik antwoordde dat het hele gewone Goudse kaas was. “Maar deze is veel pittiger.” “Ja,” zei ik, “maar dit is ook échte kaas en geen plastic rommel uit de supermarkt!”
Voor één iemand moest ik trouwens een kilo Nederlandse kaas meenemen. Dus blijkbaar vinden sommige Duitsers zelf toch ook wel dat hun kaas nergens naar smaakt.
Vorige week zaterdag kon ik al aan het verzoek van bovengenoemde persoon voldoen, aangezien ik toen even een uitstapje naar Nederland heb gemaakt om te helpen bij de maandelijkse kinderclub in Kerkrade. Ondanks dat ik in het buitenland woon, ben ik op dit moment degene die daar het dichtstbij woon. Dankzij mijn semesterticket kon ik er zelfs gratis naartoe, iemand haalde mij op bij het laatste station in Duitsland, wat maar 10 minuten bij de kinderclub vandaan is.
Met dit semesterticket kan ik in heel Noordrijn-Westfalen gratis gebruik maken van alle regionale treinen en binnen Keulen van al het openbaar vervoer, ook in het weekend. Ideaal dus, hoewel ik tot nu toe slechts 1 keer gebruik van heb gemaakt. Mijn ‘Hollandrad’ (omafiets) is namelijk mijn trouwe groene stalen ros. :)
Het fietsen is hier trouwens (net als destijds in Hildesheim) echt een chaos: soms moet je op de weg fietsen, soms op de stoep, soms op een fietspad. Maar dan ineens houdt het fietspad op en moet je weer de weg op bonken. Sorry Thamar, maar je fietsie is er niet op vooruit gegaan sinds ik hier woon.;)
Het vervelendste is nog dat je vaak een gedeeld voet-/fietspad hebt en je dan als fietser tussen alle voetgangers door moet sjezen. Alhoewel, ook als je wél een ‘echt’ fietspad hebt, lopen ze nog zo zonder op of om te kijken ineens midden op het fietspad. (Bijna)aanrijdingen behoren hier dan ook tot het ‘normale’ dagelijkse leven. Dus als je dacht dat Amsterdam een chaos was: het kan altijd nog een tandje erger.
Ook met de auto moet je drommels goed oppassen, want als jij groen hebt, dan hebben minstens nog drie andere weggebruikers dat ook. Sensors zijn ook vrij spaarzaam heb ik gemerkt, het kan gerust gebeuren dat je ’s avonds laat een paar minuten voor een rood stoplicht staat terwijl er verder geen kip te bekennen is.
Conclusie: met die ‘Ordentlichkeit’ van onze oosterburen valt het in het verkeer in ieder geval erg mee. Of tegen, beter gezegd.
De lessen op de uni zijn inmiddels twee weken aan de gang. De eerder genoemde vakken ben ik uiteindelijk allemaal blijven volgen. Ik vind ze eigenlijk allemaal erg interessant (oké, het ene vak natuurlijk nog nét iets interessanter dan het andere). Om mijn punten te halen moet ik voor sommige vakken aan het eind een toets maken, maar ik moet ook een paar keer een presentatie houden en voor één vak een werkstuk schrijven. De docenten zijn heel relaxed, bij één vak bijvoorbeeld is de toets eigenlijk op 1 augustus, maar toen ik aangaf dat ik dan alweer terug in Nederland hoop te zijn, was het geen probleem om hem eerder of misschien zelfs mondeling te maken. Dat betekent dat ik dan dus gewoon de hele week in Kerkrade kan zijn en niet weer even terug moet voor een toets. :)
Studeren in Duitsland betekende trouwens helaas ook dat ik voor het eerst in mijn leven op koningsdag ‘gewoon’ in de schoolbanken zat. En zelfs in mijn pauze kon ik het koningsdagprogramma met dank aan de auteursrechten niet eens live meebeleven. Toch wel een beetje jammer.
Mijn hospita is woensdag trouwens naar haar moeder in Oekraïne gegaan en hoopt daar een paar maanden te blijven. Ik heb het hele appartement nu dus voor mezelf, en dat voor een spotprijsje. :) Wie op bezoek wil komen, is van harte welkom!
Volgend weekend hoop ik trouwens weer in Nederland te zijn i.v.m. het huwelijksjubileum van mijn oom en tante. Dus wie weet, tot gauw!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
